Charles Schuveldt Dewey (1880-1980) – bankier i polityk ze stanu Illinois w USA został w 1927 r. doradcą finansowym rządu polskiego i dyrektorem Banku Polskiego. Do Warszawy przyjechał wraz z żoną Suzette de Marigny Hall Dewey, wywodzącą się ze starej rodziny plantatorów z Luizjany. Państwo Dewey spędzili nad Wisłą trzy lata. Zamieszkali w pałacu w Alejach Ujazdowskich wynajętym od rodziny Sobańskich. Tam w grudniu 1927 r. odwiedził ich fotoreporter „Światowida”.
Charles S. Dewey pochodził z prominentnej i bogatej rodziny, był kuzynem Georga Dewey – admirała floty amerykańskiej. Ukończył Yale University. Swa karierę rozpoczął od rynku nieruchomości w Chicago. Podczas I wojny światowej służył w marynarce wojennej. W latach 1920 – 24 był wiceprezesem Northern Trust Company w Chicago. Od roku 1924 do 1927 pracował jako asystent Sekretarza Skarbu USA. W 1927 r. przyjął propozycję rządu polskiego i został jego doradcą finansowym. Jednocześnie kierował pracami Banku Polskiego.
Po powrocie do USA został wiceprezesem Colgate – Palmolive Company w Chicago. Następnie zarządzał jednym z tamtejszych banków. W latach 1941- 45 reprezentował stan Illinois jako senator partii republikańskiej. Po odejściu z kongresu objął stanowisko wiceprezesa Chase National Bank a następnie kierował pracami Międzynarodowej Izby Handlowej. Zmarł w wieku stu lat. Spoczął na Cmentarzu Narodowym w Arlington.
„Światowid”, nr 51 z 17 grudnia 1927 r.
„Światowid”, nr 51 z 17 grudnia 1927 r.
„Światowid”, nr 51 z 17 grudnia 1927 r.
Charles S. Dewey z żoną Suzette w 1930 r.