KOŚCIÓŁ PARAFIALNY W GUZOWIE
pod wezwaniem błogosławionego
STEFANA kard. WYSZYŃSKIEGO
Kościół w Guzowie zaprojektowany przez arch. Lecha Szymborskiego.
Fot. Adrian Ardziejewski
Idea budowy kościoła w Guzowie narodziła się w 1880 roku. Zbiegła się w czasie z nadaniem Felixowi Sobańskiemu (1833-1913), właścicielowi Guzowa i Obodówki na Ukrainie, tytułu hrabiego papieskiego przez ojca św. Leona XIII. Tytuł był uhonorowaniem jego wielkich zasług jako hojnego filantropa i dobrodzieja Kościoła katolickiego. Głównym jednak zamiarem erygowania świątyni w Guzowie był wzgląd na tutejszych mieszkańców, którzy musieli udawać się do kościoła w Wiskitkach. Władze carskie sprzeciwiły się tym planom. Ostatecznie Felix Sobański wzniósł prywatną kaplicę pałacową, którą udostępnił mieszkańcom.
Procesja z kaplicy pałacowej św. Feliksa de Valois do nowego kościoła, 8.10.2023
Fot. Adrian Ardziejewski
Poświęcenie kamienia węgielnego pod kaplicę miało miejsce 11 lipca 1892 r. Felix Sobański ogłosił wówczas, że kolejne fragmenty modlitwy OJCZE NASZ ozdobią wzniesione przez niego budowle sakralne i charytatywne. Za życia fundatora umieszczono następujące cytaty:
OJCZE NASZ, KTÓRYŚ JEST W NIEBIE ŚWIĘĆ SIĘ IMIĘ TWOJE – na fasadzie kaplicy pałacowej św. Felixa de Valois w Guzowie
PRZYJDŹ KRÓLESTWO TWOJE – na fasadzie kościoła w Bartnikach/Radziwiłłowie
BĄDŹ WOLA TWOJA JAKO W NIEBIE TAK I NA ZIEMI – na ścianie szpitalika w Guzowie
CHLEBA NASZEGO POWSZEDNIEGO – na ścianie oficyny pałacu Sobańskich w Alejach Ujazdowskich 13 w Warszawie
I NIE WÓDŹ NAS NA POKUSZENIE – na ścianie szkoły dla dzieci z rodzin robotniczych przy
ul. Śniadeckich 17 w Warszawie
ZBAW NAS OD ZŁEGO AMEN – na ścianie absydy kaplicy pałacowej w Guzowie.
Wnętrze nowego kościoła w Guzowie. Fot. Adrian Ardziejewski
Dzieło fundacyjne, rozpoczęte przez F. Sobańskiego podjął i dokończył po stu trzydziestu latach jego prapraprawnuk MICHAŁ SOBAŃSKI – prezes FUNDACJI im. FELIKSA HR. SOBAŃSKIEGO ze wsparciem wiceprezes IZABELI SOBAŃSKIEJ oraz członków FUNDACJI i KOMITETU BUDOWY świątyni. NOWY KOŚCIÓŁ PARAFIALNY WRAZ Z PLEBANIĄ W GUZOWIE STANOWI VOTUM RODZINY SOBAŃSKICH Z OKAZJI STULECIA ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI. W jego wnętrzu został umieszczony ostatni, brakujący fragment OJCZE NASZ – I ODPUŚĆ NAM NASZE WIMY JAKO I MY ODPUSZCZAMY NASZYM WINOWAJCOM. Tym samym Michał Sobański wypełnił wolę swego antenata.
Fragment Modlitwy Pańskiej nad głównym wejściem do kościoła. Fot. Adrian Ardziejewski
Poświęcenie placu pod nowy kościół i plebanię oraz wkopanie „pierwszej łopaty” miało miejsce 18 maja 2019 r. Projekt kościoła i plebanii wykonał arch. Lech Szymborski z Pracowni Architektonicznej „Szymborski i Szymborski”, która wcześniej zaprojektowała m. in. Świątynię Opatrzności Bożej w Warszawie. Guzowski kościół opiera się na założeniu dwóch bram. Pierwsza brama – Matki Bożej wprowadza wiernych do świątyni i stanowi główny element fasady frontowej. Druga brama – Chrystusa wieńczy wnętrze kościoła i nawiązuje do słów Zbawiciela: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony”.
Uroczysta konsekracja guzowskiego kościoła, 8.10.2023 r. Fot. Adrian Ardziejewski
W architekturę wnętrza zostało wkomponowane symboliczne przedstawienie ludzkiego życia w łączności z Bogiem. Świetlik w suficie zdobi czerwono-niebieski krzyż trynitarzy (Zakonu Trójcy Przenajświętszej), którego współzałożycielem był św. Felix de Valois, patron rodów Łubieńskich, Sobańskich oraz guzowskiej kaplicy pałacowej. Smuga światła wpada przez witraż na płytę posadzki z białego marmuru z krzyżem, miejsce, na którym ustawiana będzie chrzcielnica. Dalej marmurowy pas biegnie do tabernakulum, wykonanego z tego samego kamienia, nad którym umieszczony jest krzyż. Kompozycja ilustruje obmycie człowieka z grzechu pierworodnego, jego podążanie w kierunku Boga, łączność z Nim poprzez eucharystię i przejście przez Chrystusa do życia wiecznego.
Bp Andrzej F. Dziuba, ordynariusz Diecezji Łowickiej wmurowuje kamień węgielny.
Fot. Adrian Ardziejewski
Prace przy budowie świątyni i zagospodarowaniu otoczenia trwały przez cztery lata. Głównymi wykonawcami byli: firma budowlana Wiesław Wadyl, przedsiębiorstwo kamieniarskie „WOLSKI”, przedsiębiorstwo dekarskie „K-Projekt” Konrad Szafranek, tynki i malowanie – ZZ PARTNERS ZBIGNIEW ZYDOREK, cegielnia – CEKOBUD s.c Wojciech i Wacław Piętalowie, wykonanie elewacji ceglanej – AIRCRAFT Sp. z.o.o, instalacje elektryczne – MaEx Dorota i Artur Wilczyńscy, hydraulika – INSTMAR Jacek Marciniak i Michał Bestry, firma ślusarska Michał Rodak, montaż drzwi i balustrady – firma PAKRO Paweł Kucharski, wykończenie wnętrz: IgoR PRO Ihor Havryliv i Taras Semaniv, nagłośnienie – Jacek Kąpiński, zagospodarowanie terenu wokół świątyni – firma ogrodnicza P.H.U. Konary-Ogrody Marek Rudnik. Nadzór budowlany sprawowali: mgr. inż Ryszard Święcicki i mgr. inż. Jarosław Smoleński. Konstruktorem kościoła był mgr. inż. Adam Bogdewicz. Realizację inwestycji wspomagali Elżbieta i Jerzy Replin.
Abp Marek Solczyński i bp Andrzej F. Dziuba namaszczają ołtarz olejem świętym. Fot. Adrian Ardziejewski
W ołtarzu głównym umieszczona została rzeźba włoskiego artysty Giuseppe Gambogiego (1862-1938) „Najświętsze Serce Jezusa”, wykonana z alabastru i przekazana przez fundatora. Powyżej znajduje się krzyż przeniesiony z kaplicy pałacowej, symbolizujący łączność pomiędzy dawną i współczesną świątynią oraz dwie fundacje rodziny Sobańskich. Krzyż ten stanowił integralną cześć przedwojennego wyposażenia kaplicy św. Felixa de Valois, zajmował miejsce po prawej stronie prezbiterium, a następnie został ustawiony w ołtarzu głównym. W dniu 14 września 2023 r. przeniesiono go w uroczystej procesji do nowego kościoła. W świątyni umieszczono relikwie błogosławionego Stefana kard. Wyszyńskiego wraz z mosiężnym medalionem z podobizną prymasa.
Michał Sobański – fundator kościoła podpisuje akt erekcyjny. Fot. Adrian Ardziejewski
Stacje Drogi Krzyżowej, zaprojektowane i namalowane przez Elżbietę Radziwiłł, wykonano w manufakturze majoliki w Nieborowie. Kacper Krasicki ofiarował do kościoła osiemnastowieczny obraz „Chrystus niosący krzyż”, pochodzący z Wicekrólestwa Peru a ks. Grzegorz Krysztofik kopię wizerunku Matki Bożej Prymasowskiej Wspomożycielki z Rokitna koło Błonia na Mazowszu. Ołtarz główny, miejsce słowa, chrzcielnica i aspersoria stanowią dar proboszcza i parafian guzowskich. Kolumnę tabernakulum ufundowała rodzina Kaniewskich, tabernakulum – szafkę Tomasz Barański. Dzwon kościelny został przekazany przez proboszcza parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce ks. Kazimierza Setę przy wsparciu Piotra Jamskiego.
Abp Marek Solczyński, bp Andrzej F. Dziuba, Michał Sobański wraz z duchowieństwem
i gośćmi przybyłymi na uroczystość. Fot. Adrian Ardziejewski
Przedsięwzięcie realizowane było pod przewodnictwem ks. bpa prof. dr. hab. Andrzeja F. Dziuby – ordynariusza diecezji łowickiej i we współpracy z ks. dr Robertem Sumińskim – proboszczem parafii Guzów oraz przy wsparciu Burmistrza Miasta i Gminy Wiskitki Rafała Mitury, radnych gminy a także parafian Guzowa i okolic.
Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego (pochodzącego z bazyliki katedralnej w Łowiczu i poświęconego przez Benedykta XVI w Warszawie 26.05.2006) oraz poświęcenia nowego kościoła miała miejsce 8 października 2023 r. Przewodniczył jej ks. bp ordynariusz Andrzej F. Dziuba w asyście ks. abp Marka Solczyńskiego, nuncjusza apostolskiego w Turcji, Azerbejdżanie i Turkmenistanie, proboszcza ks. dr Roberta Sumińskiego i licznie przybyłego duchowieństwa. Oprawę muzyczną liturgii przygotował Zespół Muzyki Dawnej Jerycho pod dyrekcją Bartosza Izbickiego.
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z poświęcenia kościoła